Το ενέχυρο, ονομάζεται το αντικείμενο που προσφέρει κάποιος ως εγγύηση σε έναν άλλο, με σκοπό την κάλυψη μιας απαιτήσεως ή μιας εκκρεμότητας, συνήθως οικονομικής φύσεως. Σύμφωνα με τις διατάξεις του αστικού κώδικα, μπορεί να δοθεί μόνο σαν αδιαίρετο πράγμα και είναι δυνατό να παραδοθεί το στον δανειστή ή και σε τρίτο ενδιάμεσο πρόσωπο. Επίσης συμβαίνει να συσταθεί χωρίς την αναγκαία παράδοση του πράγματος, αλλά, σ' αυτήν την περίπτωση, είναι αναγκαία η ενημέρωση ειδικού δημόσιου βιβλίου, ενώ ειδικές διατάξεις καθορίζουν τις υποχρεώσεις και τα συμφέροντα του δανειστή και του δανειζόμενου. Το πράγμα που έχει δοθεί σαν ενέχυρο πρέπει να επιστραφεί αμέσως μετά την απόσβεση του χρέους ή μπορεί να κρατηθεί σαν εγγύηση για κάποια άλλη απαίτηση. Για διάφορες περιπτώσεις υπάρχουν νόμιμα ενέχυρα καθορισμένα με διατάγματα, όπως αυτό για το κτίσιμο ενός οικήματος, το ενέχυρο καπνού κ.ά.
Υποθήκη λέγεται η πράξη κατά την οποία κάποιος βάζει σαν ενέχυρο ένα ακίνητο, προκειμένου να εξασφαλίσει ένα δάνειο, δικαίωμα που παραχωρεί ο οφειλέτης στο δανειστή πάνω στην ακίνητη περιουσία του για εγγύηση / παραίνεση, συμβουλή. Είναι η υποθήκη πραγματικό δικαίωμα και αποκτάται με υποχρεωτική εγγραφή που γίνεται στα ειδικά βιβλία των υποθηκών. Τα δικαιώματα που έχει ένα δανειστής είναι τα παρακάτω: εκτός από το δικαίωμα που έχει να ζητήσει την εξόφληση του χρέους, δικαιούται να ζητήσει την εξόφλησή του από την αναγκαστική πώληση του ενυπόθηκου κτήματος, μόλις το χρέος του γίνει απαιτητό. Τα ίδια δικαιώματα έχει ο δανειστής και εναντίον καθενός, είτε αυτός είναι κύριος είτε νέμεται το ενυπόθηκο με νόμιμο τίτλο. Ο ενυπόθηκος δανειστής προηγείται από τους άλλους μη ενυπόθηκους δανειστές. Εγγραφή υποθήκης μπορεί να ζητήσει καθένας είτε για τον εαυτό του είτε για κάποιο άλλο άτομο.
Αν ο δανειζόμενος δεν επιστρέψει τα οφειλόμενα την ημερομηνία που έχει οριστεί, ο δανειστής έχει το δικαίωμα να ιδιοποιηθεί ή να πουλήσει το υποθηκευμένο ακίνητο.
Το ενεχυροδανειστήριο είναι ίδρυμα ή και ιδιωτική επιχείρηση, που παραχωρεί πιστωτικά δικαιώματα ή μικρά δάνεια με τόκο, αφού προηγουμένως παραδοθεί σ` αυτό ένα κινητό πράγμα ως ενέχυρο, το οποίο δίνεται για να εξασφαλιστεί η επιστροφή του δανείου και επιστρέφεται στον αρχικό κύριο και κάτοχο, μόνον όταν εξοφληθεί το δάνειο.
Σε περίπτωση που δε θα εξοφληθεί δάνειο στην προκαθορισμένη ημερομηνία, τότε το αντικείμενο του ενέχυρου, π.χ. ένα ρολόι, ένα κόσμημα κ.λ.π., πουλιέται σε πλειστηριασμό, εκποιείται ή μετατρέπεται στο αντίστοιχο μέταλλο. Από τα χρήματα της πωλήσεως θα κρατηθούν τα οφειλόμενα και τα υπόλοιπα επιστρέφονται στον κύριο του πράγματος, όμως αυτό συμβαίνει σε σπάνιες περιπτώσεις και αφού έχει προηγηθεί ανάλογη έγγραφη συμφωνία, μεταξύ των συμβληθέντων. Καθιερώθηκαν για την εξυπηρέτηση των πτωχότερων στρωμάτων από τους Φραγκισκανούς μοναχούς το 15ο μ.Χ. αιώνα και το πρώτο ιδρύθηκε το 1462 στην Περούτζια, ενώ αργότερα φτιάχτηκαν του Ορβιέτο, της Πάντοβας και άλλων ιταλικών πόλεων. Όταν, μετά από απόφαση της 5ης Συνόδου του Λατερανού και το Χρυσόβουλο του πάπα Λέοντα του Ι', επιτράπηκε ο τόκος, ενισχύθηκε ο θεσμός τους.
Στην Ελλάδα λειτουργούν από το 19ο αιώνα και ο νόμος που αφορά τη λειτουργία τους είναι ο 584/1933. Ως ενεχυροδανειστήριο λειτουργούσε παλαιότερα και τα υποκαταστήματα του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, όμως πλέον λειτουργούν και ιδιωτικά, τα οποία προσαρμόζονται με τη νομοθεσία που ισχύει για το αντίστοιχο δημόσιο ενεχυροδανειστηριο. Ένα από τα πιο αξιόπιστα καταστήματα στην Αθήνα είναι το ενεχυροδανειστηριο του Παπαθανασίου στο κέντρο της πόλης, στο Σύνταγμα.
Πηγή: live-pedia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου